Пред две години, решив да се активирам на твитер и да почнам да пишувам блог. Требаше да си одберам псевдоним. Одбрав Luna и го напишав првиот пост.
Вчеравечер, баба ми, Веселинка постарата, си почина на 88 години во дом за стари лица.
Толку беше, душичка , чудо како и толку издржа. Се бореше до крај. Никогаш не се жалеше за ништо, не признаваше кога и е тешко. Велеше од психички замор спасот е само физичка работа и се одмораше со читање книга. Гледаше само напред, лошите работи ги потиснуваше и забораваше. Си се гушкавме секоја недела, ја сакав и ме сакаше многу. Се додека човек има воља за живот ќе живее, но веќе беше уморна...
Luna живее во мене и ќе ми дава сила да се справам со се што животот ќе ми донесе.
Почивај во мир, бабичке.
